Салігоршчына ў вершах

6 жніўня, у Салігорскай раённай цэнтральнай бібліятэцы, адбылася прэзентацыя зборніка Эры Георгіеўны Ставер "Салігоршчына ў вершах".

Аўтабіяграфія

Эра Георгіеўна Ставер нарадзілася ў горадзе Бабруйску ў сям'і настаўнікаў. Скончыла Віцебскі педагагічны інстытут імя Кірава. Працавала настаўніцай у горадзе Бабруйску. З 1964 года - у Салігорску. Пятнаццаць год узначальвала Дом піянераў, займалася краязнаўчай, экскурсійнай работай. Друкавалася ў газеце «Шахцёр», «Настаўніцкай газеце», часопісе «Вожык». Член літаратурнага аб'яднання «Лабірынт».

"Салігоршчына ў вершах" зборнік вершаў аб мясцінах нашага краю, кожнаму населеннаму пункту прысвечаны асобны твор, які адлюстроўвае як старонкі гісторыі так і сенняшняе жыцце. Адзін з вершаў прысвечаны нашаму паселку.

Старобін

Лічылася, Старобіно

У мінулыя вякі -

Паселішча вядомае

На беразе ракі.

Тут конніца татарская

На прыступ яго ішла,

I нукеры ўпартыя -

Асада да цямна.

Ахвярамі заплочаны

Ha іх былым шляху,

Аж сто рабынь закопаны

Татарам і ў зямлю.

Легенды неслі вестку

Аб тым, што жыў калісьці Бін,

Ён назву даў паселішчу -

Казалі:«Стары Бін».

Майстры жылі - стваральнікі,

Цаніў люд рамяство;

Плыты - каробкі, чалікі,

Біндухі і шчахло.

Па Случы аж да Прыпяці,

На продаж - лён, пянька,

Назад везлі, не сыплецца,

Пудамі соль ішла.

Для продка ў Старобіне

Карміліца-рака,

Судак, язі і стронгі,

А ракаў - проста цьма!

Вазы скрыпелі з раніцы,

З Паварчыц і з Сяльца,

На кірмашы тым з'явіцца

Патрэбная цана...

Са Слуцкай і Карпілаўкі

Збіраліся ў царкву,

Званы, нібы малінаўкі,

Будзілі цішыню.

Яўрэйскае насельніцтва,

Дзе моцны быў кагал,

Дапамагаў нязменліва,

Хто ў бяду трапляў.

Там «Торы» пакланяліся,

Да сінагогі ішлі.

I Домнічы спяшаліся,

I Менкіных сыны.

Вайна, бы снежнай замяццю,

Прынесла халакост,

Старобін жыве памяццю -

На ўскраіне пагост.

Імёны сёння помняцца,

На вуліцы ўвайшлі -

Адна з іх - Дрызгаловіча,

Там помнік у цішы.

У садах паспелі яблыкі

I падае ліства,

З Алегам Вабішчэвічам

Жыве, расце дзятва.

Прайдзіся ад акраіны

Да парка ля Случы,

Гуляеў - сын Украіны

На гэтай спіць зямлі.

Расці, квітней заўсёды,

Палеская зямля!

Любоў табе, Старобін,

Нясе здаўна рака.

Эра Ставер